Zon ahoi!

Hallo lieve lezers!

Het is blijkbaar al even geleden dat ik nog geblogd heb. Mijn excuses! Maar goed, hier ben ik dat, met een nieuwe update :-).

Toen ik mijn laatste blog schreef, was het hier nog slecht weer: regen en relatief koud. Dat is sinds vorige donderdag RADICAAL veranderd. Ik werd 's ochtends wakker en daar was ze dan, de langverwachte zon. En hoe! Blauwe hemel en van 's morgens vroeg al lekker warm. Eindelijk zeg. Het deed echt deugd. In die mate dat ik meteen overdreef. Resultaat: rode schouders ... Die zijn nu wel al bruin geworden, behalve de vervellende plekken, jammer jammer. Maar goed, ik ben hier nog nog wel even, dus dat kleurtje komt wel goed ;-). Intussen is die warme zon voor mij al zo gewoon geworden, dat ik me nog moeilijk kan voorstellen hoe het hier was toen het regende. Ongelofelijk toch he? Vorig weekend konden we jammergenoeg nog niet reizen omdat de wegen nog altijd niet ideaal zijn, maar we hebben toch dubbel en dik van het weer geprofiteerd. We zijn onder andere naar Cerro de la Cruz geweest, een uitkijkpunt over de stad. Voor de Grenobloisekes: het valt een beetje te vergelijken met La Bastille, maar dan zonder Bastille en zonder Bulles. Het uitzicht is wel minstens even prachtig. Alleen jammer dat de top van de vulkaan in de wolken zat. Ik zal nog eens terug moeten gaan om die volledig te zien he! De rest van het weekend was heel relaxed. Boekje lezen, koffietje drinken, gezellig samenzijn (jaja!), fitnessje doen ... Me like. En ja, ik ga hier fitnessen! Ik heb mezelf een 8-beurtenkaart gekocht en kan met trots zeggen dat ik al 4 beurten gebruikt heb. Van de meeste toestellen snap ik niet hoe je ze moet gebruiken, maar ik ben vooral fan van de loopband. Die 10 miles worden dus misschien toch ooit werkelijkheid!

Op het werk gaat alles ook wel relatief goed. Ik ga altijd met de chicken bus naar boven, da's zo'n oude Amerikaanse schoolbus. Zot dat ie boven geraakt hoor! Ik denk altijd dat ie op een bepaald moment achteruit zal rollen. Voor de mensen die in Grenoble geweest zijn: stel je de weg voor naar de Rabot, maar dan nog veel steiler. En met een gigantische bus. Naar boven gaan is wel nog ok, maar naar beneden is wat anders. Die chauffeur lijkt remmen overbodig te vinden en raast gewoon naar beneden. Maar goed, ik vertrouw hem, want hij wil vast ook wel sain et sauf beneden aankomen :-).

Het werk op zich is tot nu toe een beetje dubbel. Wat voor mij het belangrijkste is, zit zeker wel goed: ik voel me heel goed bij de kindjes. Ze zijn allemaal zo lief en knuffelbaar! Niet te geloven. Gisteren kwamen er een stuk of 5 op me afgelopen toen ik de bus afstapte. "Seño Sofie, seño Sofie!!" Ik voel me hier zo populair! Ze wilden allemaal mijn hand vasthouden. Jammer dat ik er maar 2 heb ... Maar dan het werk zelf vind ik iets minder. Deze periode is het hier vakantie, dus gaat het om vakantieopvang. En hier willen ze dat blijkbaar invullen met knutselen en schilderen en tekenen en kleuren. Wie mij een beetje kent, weet dat dat echt mijn ding niet is. Voor één keer vind ik dat wel leuk, maar om dat nu elke dag te gaan doen, nee dank u. Ik heb daarom overlegd met Christel, van Los Niños en zij stelde voor om misschien wat spelletjes te spelen op het dorpspleintje met een groepje kindjes. Dat is al veel meer mijn ding en past ook beter bij mijn idee van vakantiewerking. Deze middag ga ik overleggen met Lys, directrice van het project, we gaan groepjes maken en een plan opstellen van wat we allemaal kunnen doen. Ik ben blij dat zij er ook enthousiast over is, want ik was al bang dat ik een ander project zou moeten gaan zoeken. Ik ben benieuwd!

Nog even meegeven dat het gisteren LadiesNight was in de MonoLoco, een bar hier. Dat wil zeggen Mojito's aan 5Q het stuk. 50ct dus. En ze zijn nog lekker ook!

Volgend weekend gaan we trouwens ook reizen, eindelijk. We beginnen op het gemak en we gaan naar Monterrico beach. Het dichtstbijzijnde strand. In de stad zelf is er niets te zien, maar we willen eens weg uit Antigua en gewoon lekker lui met ons gat in de zon liggen. Ik kijk er al naar uit!

En dan nu tijd voor nog wat foto'tjes! Met zoveel aanvragen, kan ik niet weigeren he.

Mijn bus San Mateo - Antigua

Mandy die uitgekozen werd om mee te spelen in straattheater. Hilarisch!

Het zicht vanop Cerro de la Cruz met mezelf :-)

Iglesia de la Merced

Zicht op vulkaan Agua

Typisch sfeerbeeld: typisch winkeltje op een typische straathoek met een typische Chickenbus en de vulkaan Acatenango op de achtergrond. Jaloers? Ja he :-)

Oude wasplaats. De meeste mensen doen nog steeds zo de was. Schrobben maar!

Vulkaan Agua en de San Fransiscokerk

Vulkaan Agua vanuit San Mateo

 

Weg naar het schooltje in San Mateo.

Veel groetjes!

Sofie